Zo'n zondag is niet mijn favoriete dag. Ik word 's morgens vroeg al melancholisch door die oneindige schreeuwende stilte, en die melancholie wordt ook nog eens aangewakkerd door het luiden van die unheimische kerkklokken. Dan begin ik met dralen, want wat moet je, als je jezelf verplicht een dag rust hebt opgelegd. Geen werk, geen Internet, geen mail. Dat laatste is schier onmogelijk. Blijkbaar.
Van dralen naar me vervelen tot aan creatiezucht
V