“Waardeloos!” is mijn antwoord dan vaak genoeg. Niet altijd, maar de vraag hoe het gaat, nodigt wel uit om eerlijk te zijn. Hetgeen maar al te vaak wordt beantwoord door een schreeuwende stilte van de zijde van de mens met wie ik in gesprek ben. En dat bevreemdt me, want wat let die andere persoon om eens dóór te vragen? Heeft men geen zin in een moeilijke situatie? Of raakt men...